Marcel is lasser van beroep en samen met zijn vrouw heeft hij twee kinderen in de leeftijd van 4 en 1 jaar. Hoewel het in zijn bedrijfssector niet gebruikelijk was om na de geboorte van een kind langer thuis te blijven, vroeg hij toch partnerverlof aan. In dit interview blikt Marcel terug op de geboorte van zijn zoon én vertelt hij hoe hij het partnerverlof heeft ervaren.
“Die eerste weken na de geboorte van een kind gaan zo snel, daar wil je gewoon zoveel mogelijk van meekrijgen.”
Toen je zoon werd geboren was de wettelijke uitbreiding van het partnerverlof nét een feit. Hoe wist je van het bestaan van deze regeling en waarom wilde je er gebruik van maken?
Tijdens de zwangerschap had ik er iets over gelezen, volgens mij in een folder bij de verloskundige. Ik las het en dacht: dat lijkt me wel wat. Ik had het voor mezelf nog niet helemaal ingevuld, maar het leek me in elk geval mooi om die eerste weken wat meer thuis te zijn en partnerverlof aan te vragen. Toen mijn dochter vier jaar geleden werd geboren ben ik al snel weer aan het werk gegaan. Omdat ik fulltime werk heb ik die eerste weken niet echt meegekregen thuis. Dat wilde ik nu graag anders doen. Door het vaderschapsverlof kon dat ook.
Hoe heb je de periode na de geboorte van je dochter destijds ervaren?
Zoals ik al zei was er toen nog geen sprake van partnerverlof of vaderschapsverlof. Als ik het me goed herinner, had ik toen recht op twee dagen. Aanvullend heb ik nog wel wat vakantiedagen op kunnen nemen, maar al met al ben ik niet zo heel lang thuis geweest. Eerlijk gezegd vond ik dat wel jammer. Je mist toch veel momenten tijdens die eerste periode. Maar ja, er moet natuurlijk ook gewoon gewerkt worden. De komst van een baby brengt ook extra kosten met zich mee.
Het uitgebreide partnerverlof zoals vastgelegd in de Wet WIEG vult het salaris aan tot 70%. Hoe hebben jullie deze tijdelijke financiële terugval opgevangen?
Door even goed te kijken naar de inkomsten en uitgaven. Een snelle rekensom leerde ons dat het prima mogelijk zou zijn. Zeker omdat het eigenlijk maar over een paar weken gaat. Heel even twijfelde ik of we het moesten doen, maar achteraf ben ik erg blij met de keuze om het vaderschapsverlof op te nemen. Die weken had ik echt niet willen missen en zijn veel meer waard dan die tijdelijke terugval in inkomen. Maar eerlijk? 100% vergoeding van de verlofperiode zou toch een stuk fijner zijn geweest. Ik merkte dat mijn gedachten soms toch afdwaalden naar de financiën. Zeker als we weer een grote partij luiers bestelden.
Hoe kijk je terug op het partnerverlof?
Met heel veel plezier. Het is gewoon mooi om zoveel bij zo’n kleintje te zijn. Ik vond – en vind – het echt heerlijk en knus om veel met mijn kinderen te spelen en te knuffelen. Tijdens mijn verlofperiode kon ik ook uren naar mijn zoontje kijken. Die ontwikkeling gaat zo snel, daar wil je gewoon veel van meekrijgen.
Je bent lasser van beroep. Mijn eigen vader is zelf ook jarenlang lasser geweest, dus ik ken het wereldje een beetje. Op zijn zachtst gezegd lijkt het me niet echt een omgeving waarbij het gebruikelijk is dat je als vader zorgt, laat staan dat je vaderschapsverlof opneemt. In hoeverre klopt dit beeld volgens jou?
Daar heb je denk ik wel gelijk in. Het is niet echt een omgeving waarin het opnemen van verlof gebruikelijk is. Ik kreeg dan ook regelmatig grapjes naar mijn hoofd van: ‘Hee, huisman’ of ‘vakantieganger.’ Maar aan de andere kant kreeg ik, op een bepaalde manier, ook wel weer steun. Zo gaven ze me bijvoorbeeld groot gelijk dat ik vaderschapsverlof opnam. Want als je er recht op hebt, waarom zou je er dan geen gebruik van maken?
Hoe reageerde je werkgever op je aanvragen van partnerverlof?
Ik had eerlijk gezegd best wat weerstand verwacht. Precies om de reden die je net schetste. Maar in mijn geval viel het reuze mee. Mijn direct leidinggevende is zelf ook vader en reageerde erg begripvol en positief. Hij gaf me groot gelijk dat ik die eerste weken thuis zou zijn. ‘Het gezin is het allerbelangrijkste’ zei hij tegen me. Daar was ik natuurlijk erg blij mee. Als je werkgever niet mee wil werken, wordt het toch een stuk lastiger. Want wat doe je dan?
Hoe was het voor jou om na de verlofperiode weer aan het werk te gaan?
Dat ging eigenlijk vanzelf. Voor je het weet zit je al snel weer in het oude ritme. Wel is het zo dat ik, zeker die eerste weken na mijn verlofperiode, écht niet kon wachten om ’s avonds weer naar huis te gaan. Die enthousiaste reactie van mijn kinderen als papa thuiskomt: dat is echt heel mooi. Dan ga ik ook meteen met ze spelen en knuffelen.
Kun je iets vertellen over hoe jullie de combinatie van werk en zorg hebben verdeeld?
Omdat ik kostwinner ben neemt mijn vrouw het merendeel van de zorg- en huishoudelijke taken voor haar rekening. Voor ons is dit een logische verdeling. Als ik vrij ben, help ik overigens echt wel mee met de opvoeding. Bijvoorbeeld luiers verschonen, de kinderen aankleden en zo, dat doe ik ook. En als gezin gaan we graag veel samen naar buiten. Naar het bos, of met de kinderwagen op pad. Dat is altijd gezellig.
Maak je momenteel ook gebruik van ouderschapsverlof? Of ben je van plan dat te gaan doen?
Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet precies weet wat dat inhoudt. Volgens mij is dat onbetaald, wat niet echt een optie is voor ons. Als het in de toekomst wel (volledig) zou worden vergoed, ga ik er misschien wel gebruik van maken. Het lijkt me wel leuk om ook doordeweeks extra tijd met mijn kinderen te hebben. Maar ja, dan moet het financieel wel te doen zijn, en moet mijn werkgever er natuurlijk ook mee akkoord gaan. Als het vergoed wordt, zou ik dat zeker overwegen en uitzoeken, ja.
Heb je als vader ook gebruik gemaakt van aanvullend partnerverlof en wil je jouw ervaring met anderen delen? We zijn altijd op zoek naar inspirerende verhalen. Stuur ons een berichtje en wie weet staat jouw verhaal binnenkort op deze plek!
